El sanatlarının zarif bir örneği olan ebru sanatı, suda boyaların serüvenine dayanan benzersiz bir sanat formudur. Sanatçı, özel fırçaları ve renkleri suyun üzerine damlatarak veya yayarak muhteşem ve karmaşık desenler yaratır. Ardından, bu desenler özel kağıtlara transfer edilir. Geleneksel Türk Ebru yapımında kullanılan malzemeler şunlardır: Kitre, geven bitkisinin gövdesinden elde edilir, yaz aylarında dallardan akan süt kurutulur ve beyaz parçacıklar halinde toplanır. Kurutulan kitre, damıtılmış su içinde iki gün bekletilir, sonra süzülüp toplanır. Ebru sanatında kitre, su yüzeyindeki mürekkeplerin tutunmasını ve kalıcı desenlerin oluşturulmasını sağlamak için kullanılır. Ebru sanatında kullanılan boyalar, toprak boya olarak adlandırılan doğal boyaların bir türüdür. Bu boyalar, taş, toprak ve metal oksitlerinden üretilir ve su içinde erimezler. Ayrıca, asit kazein içermezler. Modern ebru boyalarının büyük bir kısmı oksit boya olarak bilinen pigmentlerden elde edilir, bu pigmentler farklı metallerin laboratuvar ortamında paslandırılmasıyla üretilir. Fırçalarda, gül dalına sarılmış at kılından yapılmış fırçalar kullanılır. Bu fırçaların farklı kalınlık ve uzunlukları, tekneye boya eklemek ve boyaları kontrol etmek için kullanılır. Tekne, bir diğer deyişle ebru sanatı için kullanılan kaplar, kağıdın şişmesini engellemek için kağıttan birkaç santimetre daha büyük olan, 4 ila 6 cm derinliğinde tahta veya metal kaplardır. Kullanılan ideal kağıt, asitsiz, el yapımı ve yüksek emici özelliğe sahip olan kağıttır. Son olarak öd, boyanın su yüzeyinde açılmasını sağlayan ve boyaların kağıda yapışmasına yardımcı olan öddür. Aynı zamanda renklerin karışmasını engeller ve farklı tonlar ve açılımlar elde etmek için kullanılır.